Kort, Jacobus Gerardus (Jac) de

Geboren te Tilburg op 23 mei 1895 als zoon van koetsier Lambertus de Kort (Tilburg 15 januari 1853-3 januari 1927) en Cornelia Dirks (Hoogeloon, Hapert en Casteren 30 april 1857 -Tilburg 18 december 1930). Hij was timmerman en huwde op 11 mei 1921 in Tilburg met de dienstbode Anna Maria van Ierland (Tilburg 6 augustus 1896) met wie hij negen kinderen kreeg. Jac de Kort was tenminste vanaf 1932 woonachtig in Oisterwijk (Haarenscheweg C25 en Blokshekken A563). In januari 1933 werd hij door de gemeenteraad benoemd tot inner der belastingen en vervolgens tot plaatselijk deurwaarder, schatter van dranklokaliteiten en bevolkingsagent. Op dat moment was hij wethouder en raadslid namens de RKSP (1931-1933). Uiteraard moest hij vervolgens die functies neerleggen. Hij vervulde in de jaren dertig vele maatschappelijke functies: bestuurslid van het RKWV, van de RKSP, voorzitter van het Crisiscomité voor extra hulp aan werkverschaffingsarbeiders. Eind 1938 werd De Kort in opspraak gebracht door Zwart Frontraadslid Van Dal, die beweerde dat De Kort niet alle gelden correct afdroeg. De raad besloot De Kort daarop te ontslaan uit de functie en vervolgens aan te stellen als voorman van de gemeentearbeiders. Kort daarop legde hij ook zijn bestuurslidmaatschap van de RK Voetbalbond Oisterwijk neer. In de periode 1962-1966 was hij opnieuw raadslid. De Kort was voorzitter van de voetbalclub Willen Is Kunnen (WIK, voortgekomen in 1935 uit De Jonge Werkman, opgegaan in 1944 in Taxandria). Direct na de oorlog (eind 1944) was hij medeoprichter van omnivereniging Taxandria, waarvan hij 25 jaar voorzitter van de voetbalafdeling was. Toen hij in 1969 zijn bestuurlijke functies bij KNVB en Taxandria neerlegde kreeg hij de zilveren bondsspeld van de KNVB en werd hij erelid van Taxandria. In 1975 werd hij koninklijk onderscheiden. Hij overleed te Tilburg (St. Elisabethziekenhuis) op 4 augustus 1976.