Brederode, Adriana van

Dochter van Reinier van Brederode, zij erfde kasteel Durendaal en huwde eerst met Hendrik van Merode, heer van Oirschot en vervolgens in 1593 met Hendrick de Rivière, heer van Iseren, Smayenburg en Schoonenberch, kapitein der lanciers ten dienste van de koning van Spanje. Zij woonden 1602 en 1605 daadwerkelijk in Oisterwijk. Hendricks dochter Lucretia werd als natuurlijke dochter op het kasteel opgevoed en huwde te Oisterwijk op 25 maart 1621 met Roeloff Beyharts, Lucretia overleed op 21 juli 1679. Adriana van Brederode stierf kinderloos op 24 augustus 1619, haar tweede echtgenoot op 26 december 1621. Beiden lagen begraven in de kerk van het Oisterwijkse klooster voor het hoogaltaar, dat ze geschonken hebben, onder een verheven tombe van zwart marmer, waarop zij in geknielde houding waren afgebeeld. Het schepenprotocol van 2 oktober 1619 vermeldt ook dat Adriana begraven wilde worden in de kerk van het Oisterwijkse klooster. Haar nicht Catharina van Brederode erfde Durendaal: 'thuys van Durendael gestaen onder Oisterwijck het nederhoff schuer stallingen ende huysen daerop staende metten cingel ende hoff daerbij gelegen, theyvelt onder den ploech gebracht met het ongebroken heyvelt; de weyde voirden selven huyse comende aenden gem. dijck; omette weyden off hoybeemden gent Zeuverick gelegen achter den huyse, niettegenstaande ons die niet geheel toebehoren maar ook de heer van Cloetingen daarin gerechtigd is'. Durendael was door Adriana van Brederode en haar man 'opgetimmerd' en de percelen waren aanzienlijk uitgebreid. Ook hadden Adriana en haar man bij het kerkhof een huis laten bouwen waarin permanent twee oude arme vrouwen zouden kunnen wonen. De Vrijheid Oisterwijk moest door alle kosten van oorlogen (Gelre en Tachtigjarige oorlog) steeds meer gemeint verkopen. In 1612 kocht Hendrick de Rivière, de tweede man van Adriana dus, 7 ha op de Grote Hei. Maar de grond bleek zo schraal dat de boerderij die hij erop liet bouwen in 1622 al Spijthoeve heette, thans bekend als Groot Speijck.

Literatuur: G.H.J. Nouwens, 'Durendael', Het Brabants Kasteel 9 (1987) 33-78.

Met dank aan Frans Goris voor aanvullingen uit schepenprotocol Oisterwijk.