Peijnenburg, Gerardus

Geboren op 26 april 1869 te Boxtel als zoon van landbouwer Johannes Peijnenburg (Schijndel circa 1833-Boxtel 25 september 1901) en Hendrika de Kroon (Boxtel 16 juni 1837-20 juli 1878). Hij huwde op 17 november 1898 te Oirschot met Johanna van Balsvoort, (Liempde 19 september 1872-Oisterwijk 23 februari 1949) met wie hij tenminste zeven zonen en een dochter kreeg. Als landbouwer verichtte hij onder Boxtel reeds in 1909-1910 verkopen van schaarhout, mijnhout en bomen nabij Boxtel. Hij kwam hij op 17 oktober 1914 vanuit Boxtel in Oisterwijk wonen. Op 20 oktober 1914 in dienst getreden van Vereniging Natuurmonumenten als eerste boswachter van Oisterwijk. Hij was tevens onbezoldigd rijksveldwachter met opsporingsbevoegdheid. Hij kreeg een nieuw gebouwde boswachterswoning (architect Bernard Vriens, bouwers gebroeders Schonk). Omdat hij bij Natuurmonumenten slechts een aanstelling had gekregen voor 80%, mocht zijn echtgenote zwak alcoholhoudende dranken schenken vanaf 22 mei 1915. Op 24 juli 1915 kreeg het café ook een naam: De Venkraai, een door Jac. P. Thijsse bedachte naam (de Brabantse naam voor de zwarte stern, die daar vroeger voorkwam). Gerardus Peijnenburg overleed op 19 januari 1917 te Oisterwijk. Tijdelijk werd arbeider Van Kerkoerle belast met het toezicht. Maar in 1919 was er een echte opvolger als boswachter: Antonius Moorman (Wehl 5 april 1880-Oisterwijk 9 januari 1940). Die was echter niet gelukkig met het plan van Natuurmonumenten om hem in te laten wonen bij de weduwe Peijnenburg. Hij ging in de kost bij de weduwe maar woonde en sliep op Groot Speijck (chalet). Na het overlijden van Gerardus Peijnenburg mocht zijn weduwe Venkraai blijven exploiteren. Toen ze in 1934 ziek werd, moest ze van Natuurmonumenten uitkijken naar een andere woning. Uiteindelijk zouden twee zonen van Gerardus Peijnenburg ook boswachter worden. Zoon Cornelis Johannes (Kees) Peijnenburg (Boxtel 22 november 1904-Tilburg 24 augustus 1954) wilde in de jaren dertig wel de horeca van zijn moeder overnemen. Maar Natuurmonumenten wenste dat niet. Eerder had Natuurmonumenten hem ook al gepasseerd als boswachter. Begin 1942 (na het overlijden van Moorman in 1940) mocht hij alsnog boswachter worden. Natuurmonumenten bleek namelijk heel moeilijk een RK-boswachter te kunnen vinden. En in het Brabantse was dat wel een voorwaarde van gemeentebesturen. Zoon Johannes Cornelis (Boxtel 13 september 1902) was in oktober 1929 met echtgenote van Oisterwijk naar Kaatsheuvel verhuisd. Hij werd daar eerst onbezoldigd rijksveldwachter en vervolgens (in elk geval in de jaren vijftig) boswachter voor Natuurmonumenten. Rond 1937 had W.J.J. Klessens, die ook biljartcafé Het Centrum in de Dorpsstraat exploiteerde, de exploitatie van Venkraai in Oisterwijk overgenomen.