Pijll, Leonardus Johannes Antonius (Leo) van der

Geboren te Nijmegen op 20 juni 1931 als zoon van de architect Johan van der Pijll (Amsterdam 17 maart 1904-Nijmegen 29 augustus 1974) en Maria Josephina (Marie) Manders (Griendtsveen 29 maart 1902-Nijmegen 4 augustus 1980). Zijn vader was architect van o.a. het benzinestation Auto Palace (1936) in Nijmegen, het in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid gebouwde pand is sedert 1990 Rijksmonument. Leo van der Pijll huwde op 9 oktober 1958 (kerkelijke inzegening 27 juni 1959) te Wijchen met Cornelia Maria (Corrie) Reichgelt (Tilburg 26 april 1933-Oisterwijk 13 augustus 2024), met wie hij een dochter en drie zonen kreeg. Na zijn lagere en middelbare scholen doorlopen te hebben ging hij geschiedenis studeren aan de Nijmeegse universiteit. Hij was van 10 mei 1951 tot 1 oktober 1954 als soldaat en later eerste luitenant verbonden aan de Koninklijke Luchtmacht. Hij was jeugdleider bij het jongenspatronaat (1951-1958) en bij Don Bosco (1952-1958) in Nijmegen. Hij werd leraar geschiedenis aan een katholieke MMS in Amsterdam, van welke school hij in 1970 directeur werd. Vier jaar later werd hij de eerste ‘leken’ directeur en rector in Oisterwijk van de toen juist gestichte Scholengemeenschap Durendael (1 augustus 1974-1 augustus 1990), die een voortzetting was van de Canisius Mavo voor jongens (Fraters van Tilburg), welke samen was gegaan met de Theresia Mavo voor meisjes (Franciscanessen). Het nieuwe Durendael werd tevens uitgebreid met een afdeling Havo. Later kwam er een uitbreiding met een Atheneum en in 1987 een fusie met de LHNO St. Martha en een ‘inlijving’ door de Brabantse scholenorganisatie OMO. Veel energie heeft Van der Pijll gestoken in de nieuwbouw voor ‘Durendael’, dat later 2College Durendael zou gaan heten en waarvoor het schoolgebouw pas royaal na Van der Pijlls pensionering gereed kwam. Na zijn pensioen bleef hij actief in de schaakvereniging (1990-2003), de woningbouwvereniging, trad hij toe tot de redactie van de Oisterwijkse Historische Reeks en bereidde hij publicaties voor over Oisterwijk en de Tweede Wereldoorlog, de katholieke pers en de volkshuishoudschool St. Martha. Hij was bestuurslid van heemkundekring De Kleine Meijerij (1991-2005), voorzitter van de stichting ‘In de Drye Swaentjes’ (1990-2006), die tot 2001 het heemcentrum aan De Lind beheerde in het voormalige huis van De Balbian Verster, en bestuurslid van de stichting ‘De Kerkhovense Molen’. Hij streed ook voor de plaatselijke cultuur, bijvoorbeeld in de actiegroep die een beter bibliotheekgebouw bepleitte. Al in zijn Nijmeegse periode zong hij in diverse kerkkoren, van 1990 tot 2003 was hij lid van het kerkkoor van de St. Petrusparochie “St. Cecilia”. In 2003 werd Leo van der Pijll getroffen door een herseninfarct. Hij overleed op 16 juli 2006 in Oisterwijk (Catharinenberg).

Literatuur: Noud Smits, 'In memoriam Leo van der Pijll. Afscheid van een gedreven en inspirerende persoonlijkheid', De Kleine Meijerij 57 (2006) 88-89.