Rooth, Wim

Geboren op 11 december 1943 in de Boxtelsebaan te Oisterwijk als zoon van lederbewerker Henricus Rooth (Boxtel 3 augustus 1903) en Johanna Bijvelt (Heesch 1 juni 1904-Tilburg). Wim groeide op in de Boxtelsebaan, eerste op nummer 14 in het begin van de baan, naast Sanny van Gils, later op nummer 112 achterin de baan. Hij werkte in de schoenindustrie, wederom in de Boxtelsebaan bij Renata, als magazijnbediende, op het laatst was hij er werkmeester. Hij wordt lid van het jongerentoneel van frater Ferrerius in het jongerenhuis op de hoek van Dorpsstraat en Stationsstraat. Later is hij lid van de Jongghesellen en de Ghesellen van den Spele. Hij wordt vervolgens lid van de op 5 maart 1966 opgerichte jongerenorganisatie Trappaf, waar hij in juni 1967 een toneelafdeling opzet. De eerste poging mislukte, maar in mei 1968 startte Wim opnieuw. Als oudste neemt hij het voorzitterschap op zich. Ook neemt hij plaast in het bestuur van Trappaf. Hij loodste de toneelgroep het zaaltoneel, openluchttoneel, wagenspel-, kerst- en Sinterklaastoneel binnen. Hij experimenteerde met diverse genres. Met een toneelspel als “Jan Rap en z’n Maat” (1980) introduceerde hij hedendaags toneel in Oisterwijk. Ook startte hij met eigen producties: in 1977 speelde Wim Rooth Sinterklaas voor de Haarense gemeenschap. Toen men hem het jaar erop hiervoor weer vroeg stelde hij voor dit in de vorm van een toneelspel te doen. Onwetend dat hij hiermee een jarenlange traditie in gang zette schreef hij een Sinterklaasspel dat de eerste echte eigen Trappaf Toneelproductie mag heten. Wim nam voor Toneelgroep Trappaf veertig regies op zijn schouders. Op zijn best was hij met grote groepen in stukken als “Het Dorp de Mirakelen” en “Paradijsvogels”, maar ook voor minder kluchtige spelen als “Een geur van bloemen” en werk van de (toen) jonge, hedendaagse schrijvers als Dimitri Frenkel Frank en Hugo Claus draaide hij zijn hand niet om. Ook voor de Verenigde Oisterwijkse Spelers verzorgde hij enkele regies in het Oisterwijkse openluchttheater. Zijn laatste activiteit voor Trappaf dateert uit 1995 met de regie van “Het testament van de hond”. De tomeloze energie en inzet van Wim voor de toneelgroep kende zijn keerzijde: ’n gemis aan zeggenschap van de ooit jonge onervaren jeugdigen die, volwassen geworden, met opleidingen –ook op toneelgebied- en inmiddels ’n brok toneelervaring, hun invloed wilden uitoefenen. Wim had hier moeite mee en nam afstand van de groep. Al was op Wims gezicht te lezen dat het hem zeer deed ‘zijn’ groep te zien verzelfstandigen; dit is nooit met ruzie gepaard gegaan. Zijn hobby’s waren wielrennen (actief) en voetbal. In 1974 stond hij bij de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst van Albert Lavrijsen. Nadat schoenfabriek Renata de deuren sloot is Wim de eerste (en laatste) wijkconciërge van Oisterwijk geweest in Pannenschuur. Hij overleed op 4 maart 2011 aan een hersentumor. Op 11 maart 2011 werd hij begraven op 'zijn' Joanneskerkhof, waar hij als vrijwilliger actief was.