Smits, Arnoldus Antonius Maria (Noud)

Noud Smits

Noud Smits werd geboren op 9 mei 1934 te Moergestel als zoon van schoenmaker Hendrikus Cornelis (Harrie) Smits (Moergestel 24 maart 1894-Tilburg 9 februari 1978) en Anna Cornelia (Cor) de Veer (Moergestel 3 mei 1896-Tilburg 26 juni 1965). Het gezin bestond uit zes kinderen, vier broers en twee zussen, en woonde aan het Rootven, waar ze een schoenwinkel hadden. Noud huwde op 25 juli 1964 met Antonetta Maria (Nettie) Verhoeven (Oisterwijk 3 mei 1934-Moergestel 4 september 2023), met wie hij twee zonen kreeg. Na de kleuterschool in de Kloosterdreef (Zusters van Liefde) ging hij naar de katholieke jongensschool aan de Bosstraat van de Broeders van Dongen. Vervolgens bezocht hij de Aloysius-MULO in de Koestraat in Tilburg van de Fraters van Tilburg. Even was hij kantoorklerk bij de PNEM, maar daarna koos Noud voor het onderwijs. In 1952 ging hij naar de kweekschool van de Broeders van de Christelijke Scholen in Baarle-Nassau, de St.-Johan Baptista de la Salle, altijd op de fiets. In Dongen voltooide hij zijn opleiding tot onderwijzer en in 1957 solliciteerde hij naar een functie op de Openbare Lagere School aan de Korte Schijfstraat te Tilburg. Het werd echter invallen op een school in Vught. Dat was van korte duur want nog in hetzelfde jaar moest hij zijn dienstplicht vervullen in de Generaal Snijderskazerne in Nijmegen bij de luchtmacht. Daarna volgde de Luchtmacht Officier- en Kaderschool in Breda, waar hij tot vaandrig werd opgeleid. Hij ging onderofficieren ‘bijspijkeren’, maar door het onderwijzerstekort kon hij al snel aan de gang aan de St.-Antoniusschool in de Hasselt in Tilburg. In 1961 ging Noud werken aan de mavo St.-Jean Baptiste de la Salle aan de Tilburgse Veemarktstraat. In de avonduren behaalde hij de akten Frans, Engels en Geschiedenis. In 1976 werd hij directeur van De la Salle mavo, die weldra gevestigd werd aan het Lourdesplein in Tilburg. Er kwam een samenwerking met De Rooi Pannen tot stand en Noud werd afdelingsdirecteur. In 1995 maakte hij gebruik van een VUT-regeling. In 1966 mengde hij zich in de lokale politiek van Moergestel door op de lijst plaats te nemen van de nieuwe Partij voor Gemeenschappelijke Belangen, bestempeld als een partij van ‘nieuwkomers’ (de arbeiders en boeren hadden elk al hun eigen partij). De partij haalde twee zetels, maar omdat tijdens de zittingsperiode van de raad een raadslid van PGB verhuisde, kwam Noud ook in de raad. In 1974 werd hij wethouder namens PGB. Die functie zou hij tot 1990 vervullen. In die periode kwam burgemeester Gérard Poort te overlijden en werd Noud vervangend burgemeester, tot op 26 februari 1977 J. ter Veer als nieuwe burgemeester van Moergestel aantrad. Smits bleef na zijn terugtreden als wethouder fractievoorzitter van PGB, tot aan de herindeling met Oisterwijk in 1996. Toen richtte hij samen met Hans Denissen de partij Algemeen Belang op, die in 1997 met vijf zetels in de raad kwam, maar niet in het college. Dat laatste zou in 2002 veranderen toen AB de grootste partij werd. Smits schoof toen Martien Mathijssen als wethouder naar voren en bleef zelf fractievoorzitter. In 2006 nam hij afscheid van de gemeentepolitiek. Hij werd ereburger van de gemeente Oisterwijk, in 1993 was hij al benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Na zijn politieke loopbaan werd hij voorzitter van de Raad Welzijn Ouderen en van de Katholieke Bond van Ouderen in Moergestel. Hij was ook jaren bestuurslid van woningbouwvereniging St.-Joseph. Na zijn wethouderschap volgde Noud Smits in 1991 Henk Bekius op als voorzitter van heemkundekring De Kleine Meijerij, een functie die hij tot 2016 zou blijven vervullen. Als ‘Nol van Harrieje’ publiceerde hij in dialect geschreven columns in het tijdschrift van de heemkundekring. Daarnaast publiceerde hij een boek over de Tweede Wereldoorlog, over Indiëgangers in Moergestel en over Den Boogaard. Hij legde ook alle historische veranderingen met zijn camera vast. Hij was initiator van het tot rijksmonument brengen van de belangrijkste gebouwen van de KVL (Lederfabriek). In 1993 werd hij voorzitter van het Comité Herdenking Bevrijding Moergestel en het lukte hem een monument voor de Schotse bevrijders (generaal Barber) te bewerkstelligen (1994). Met Hans Denissen beijverde hij zich voor een monument voor de schoenmaker in Moergestel (2016). In 2007 ontving hij de zilveren speld van Brabants Heem en in 2016 werd hij erelid van heemkundekring De Kleine Meijerij. Noud Smits overleed op 30 december 2017 te Moergestel aan de gevolgen van kanker.

Literatuur: Wim de Bakker, ‘Na vijfentwintig jaar neemt onze voorzitter afscheid’, De Kleine Meijerij 67 (2016) 2-7.