Vries, Adrianus Maria Wilhelmus (Janus) deGeboren op 14 januari 1934 in Kaatsheuvel als oudste kind, uit een gezin van vijf kinderen, van slager Lambertus Michaël Josephus (Bertus) de Vries (Kaatsheuvel 10 oktober 1899-Geldrop 23 januari 1989) en Francisca Maria (Siena) van de Water (Waalwijk 14 juli 1898-Loon op Zand 10 november 1943). Janus verloor zijn moeder midden in de oorlog toen hij pas negen jaar was, zijn vader hertrouwde met Antonetta Theodora Maria (Netje) van den Hout (Tilburg 24 mei 1900-Geldrop 7 mei 1975). Janus de Vries huwde Trim Louwers, met wie hij vijf dochters kreeg. De hoogste klassen van de lagere school volgde Janus op het instituut St.-Louis in Oudenbosch van de broeders aldaar. Toen zijn ouders verhuisden naar Eindhoven, volgde Janus daar de MULO. Daarna kwam hij terecht op de jongenskweekschool St.-Joseph te Eindhoven. Hij kreeg er op woensdagmiddag handenarbeid van de vader van de latere burgemeester van Oisterwijk Opheij. Op deze kweekschool ontwikkelde Janus zijn passie voor journalistiek. Hij richtte met vrienden het schoolblad Kweekkwesties op. In 1955 slaagde De Vries voor zijn ondewijzersakte en werd benoemd aan een lagere school in Nuenen. Op 1 januari 1959 werd hij aangesteld als onderwijzer op de Joannes van Oisterwijkschool aan de Kerkstraat in Oisterwijk. In de zomer van 1962 begon hij als plaatselijk correspondent van het Brabants Dagblad. Janus de Vries verzorgde rond 1970 in Oisterwijk ook de administratie van de Sint Petrus Stichting die het weekblad Kerkklokje uitgaf. Na het vertrek van notaris Manders uit het bestuur, wegens verhuizing, trad Janus de Vries ook tot het bestuur toe. Die Petrusstichting besloot in 1972 zich terug te trekken uit de redactie van het weekblad en voor het eerst sedert het verschijnen van het blad (1917) werd iemand van buiten de pastorie tot redacteur benoemd: A. Strooband. Al na negen maanden (augustus 1973) diende Strooband, een gehuwd priester, zijn ontslag in wegens conflicten met de Petrusstichting. De Petrusstichting vroeg toen Janus de Vries de functie van redacteur in te nemen. Dit alles naast zijn baan als onderwijzer. Maar gelukkig kon Janus met weinig slaap toe ‘Elke nacht ging ik pas om twee uur naar bed. En ‘s morgens vroeg toch fris voor de klas, ja’. De Vries stelde het katholieke Kerkklokje open voor andersdenkenden. Dankzij hem kon een boek over socialisten en andersdenkenden (De akelige twee procent, 1992) met steun van de Petrusstichting worden uitgegeven. In 2008 was Janus de Vries een van de koninklijk gedecoreerden in Oisterwijk. Tot zijn 55ste zou hij het onderwijzers- en het redacteurschap verenigen, toen kon hij vervroegd uittreden en maakte nog meer tijd vrij voor het Oisterwijkse weekblad. Tot 2011 bleef De Vries het gezicht van weekblad Kerkklokje, vanaf 1997 Nieuwsklok geheten, hij werd opgevolgd door Joris van der Pijll. Janus de Vries was de laatste jaren mantelzorger voor zijn vrouw Trim en actief lid van het B-team (Biodiversiteitsteam) Oisterwijk. Hij overleed op 26 maart 2020 te Oisterwijk aan de gevolgen van corona. Literatuur: Piet Jacobs, 'Schoolmeester-journalist Janus de Vries', in Th. Cuijpers e.a. (red.), Naar Verluidt. Kerk en pers in Oisterwijk (Oisterwijk 1992) 134-136. |